Het cultuurgewas Aardappel behoort tot de zeer gevarieerde Nachtschadefamilie, waarbinnen veel leden vergiftige onderdelen produceren zoals vruchten en bladeren.
Bloei
De bloeitijd van de diverse aardappelrassen valt in de periode juli-augustus.
Leefplek
Op velerlei soorten bodem is er wel een passend aardappelras. Hier en daar is er enige verwildering. Ook door afval ruderaal voorkomend.
Areaal
Aardappelsoorten zijn al 10.000 jaar in Chili als voedsel in gebruik. Vanuit Z. Amerika (Peru) is de aardappel in 1536 naar Europa gebracht. Kweekproduct alom sedert de 18e eeuw.
Naam
De naam “Aardappel” laat zich niet moeilijk raden vanwege de knollen die als “appels” aan “onderaardse” zijtakken groeien (“tuberosum = bezet met knollen”).
Al in de 1e eeuw n.Chr. gebruikte de Romeinse geneesheer Celsus de naam “Solanum” voor de familie van de Nachtschade. Het werkwoord “solari” betekent “vertroosten, pijnstillen” en dat is eigen aan sommige familieleden van de Nachtschaden.
Kenmerk
De plant wordt naar gelang de soort ongeveer tot 70 cm hoog. Vermeerdering geschiedt door knollen of delen van knollen te planten. Hieruit groeien op de ogen wortels en stengels uit. De vertakte planten dragen veelal verspreide samengestelde bladeren met gladde rand en oneffen oppervlak. Deze bladeren zijn afgebroken gevind met afwisselend eironde grote en kleine blaadjes aan de bladsteel.
Kleine (bij)schermen met omhoog gerichte en soms hangende bloemen zijn wit, lila of paars van kleur. De kroon van de karakteristieke nachtschadebloem is stervormig. Opvallend zijn de gele helmknoppen, aaneengesloten om de stijl in het centrum en vooruit stekend. Er worden groengele besvruchten gevormd. Giftig!
Vrucht en blad van de aardappel en ook de aan het licht groen wordende knol zijn giftig door het alkaloïd “solanine”. De knol bevat veel zetmeel en ook mineralen en vitamine C.
Voor een lijst van alle tot nu toe verschenen plantbeschrijvingen:
Overzicht Nederlandse namen
Overzicht wetenschappelijke namen