Deze beide wortels behoren tot de Duizendknoopfamilie.
Bloei
Er is bloei in voorzomer en vaak ook in de nazomer.
Leefplek
Moerassige grond maar ook vochtige humeuze schraalgraslanden, rivierdalen, vochtige bossen en langs slootranden. Indicator van kwel en horizontale grondwater bewegingen. De Veenwortel kan ook volledig onder het wateroppervlak blijven met alleen de bloeiwijze er boven.
Areaal
Europa tot ver noordelijk. De hele noordelijke gematigder zone.
Naam
De plant beschikt over een dikke kronkelende sterk vertakte wortelstok die aan een adder doet denken. De locatie in het veen geldt bij de aangepaste vorm als naamgever. De “Veelknoop” (“Polygonum”) heeft een “tweemaal gekromde” wortelstok (“bistorta”). Daarbij kan de Veenwortel zowel op het land als in het water voorkomen. Net als een amfibie.
Kenmerk
Deze stevige overblijvende planten kunnen aardig hoog worden door hun lange kale bloeistengel. Wortelt op de stengelknopen. De grondbladeren verdorren snel. De ovale bladeren lijken veel op die van de ridderzuring en hebben een bladsteel met een lange smalle vleugel langs de onvertakte stengel. De bovenste blaadjes zijn zittend. Veenwortelblad van de watervorm drijft op het water. Vooral de landvorm van de Veenwortel wordt fors.
De bloeistengel draagt een compacte schijnaar met rose-witte tot helder rose bloemen. Deze bloemen bestaan uit een vergroeid bloemdek met daarbinnen meeldraden en stamper. Er wordt een donkere driekante vrucht gevormd. Er is nectar onder in de bloem. Het zaad behoudt lang zijn kiemkracht. De bloemaar gaat van onderaf open. Er is ook een tweede bloei.
Voor een lijst van alle tot nu toe verschenen plantbeschrijvingen:
Overzicht Nederlandse namen
Overzicht wetenschappelijke namen