De Bunias is een vertegenwoordiger van de Kruisbloemenfamilie.

Bloei

De bloei begint vanaf mei en duurt enige tijd.

Leefplek

Op vochtige voedselrijke bodems in wegbermen en langs spoordijken na aanvoer van elders. Ruige terreinen en bouwlandranden.

Areaal

Import vanuit M. en W. Azië via O. Europa. Heeft een ongestoorde standplaats nodig.

Naam

Het “orientalis” duidt op de “oostelijke” herkomst regio van de plant. De herkomst van de naam “Bunias” is nergens te achterhalen. Bij de oude Grieken was de plant al bekend met de naam “Buonias”. Wellicht is deze net als de plant zelf uit de Oriënt afkomstig. In ieder geval is er in Anatolië een verwante plant genaamd “Boreava”.

Kenmerk

De hoge forse vertakte plant heeft een rijke bloei. Het diep ingesneden ruwe behaarde blad heeft een langwerpige speerpuntvorm. Bij de onderste bladen wijzen de oortjes vaak wat omlaag. De stengels zijn bezet met klierknobbels.
Lange wat vertakte trossen bloemen komen van onder naar boven successievelijk in bloei. De vele goudgele 4-tallige bloemen leveren wat scheve peervormige keiharde vruchten op met een scheefstaand snaveltje. Bunias heet daarom ook wel Grote Hardvrucht.
De vrucht is een hauw met een half met de kleppen vergroeid en scheef staand tussenschot. De vruchtkleppen springen niet open. Zodoende valt de vrucht in zijn geheel af.
De planten zijn minstens tweejarig en sterven na vruchtzetting af. Ze kunnen echter uit stukken van hun lange penwortel weer uitgroeien.

Voor een lijst van alle tot nu toe verschenen plantbeschrijvingen:
Overzicht Nederlandse namen
Overzicht wetenschappelijke namen