Dit lid van de Schermbloemfamilie behoort tot de weinige geelbloeiende soorten.

Bloei

Vanaf juli zijn de fraaie gele schermen te bewonderen.

Leefplek

Een echte wegbermen plant uit de gebieden met zwaardere kleigrond. Ook op dijken. Voldoende vocht en voedsel in de bodem zijn wel nodig.

Areaal

M. en Z. Europa en W. Azië.

Naam

De naam “Gewone” duidt er al op dat de pastinaak een verwilderde kweekvorm is. Ook uit de toevoeging “sativa” (“gekweekt”) blijkt dat wel. Al vroeg werden de gele zetmeelrijke wortelen van de pastinaak gegeten. Later is deze een tijd lang door de “peen” verdrongen. Nu is er weer belangstelling voor als groente en voor soepen. Er bestaat echter ook een wilde vorm “uit het bos” (=”sylvestris”).
Mogelijk ligt het Latijnse “pastus” voor “voedsel” ten grondslag aan het woord “pastinaak”.

Kenmerk

Tweejarige forse plant met gegroefde verspreid behaarde stengels die bovenaan vertakken. De van boven glanzende bladeren zijn geveerd en de 5-11 eironde deelblaadjes zijn ongelijk gezaagd. In het eerste jaar wordt een wortelrozet gevormd. Sterk geurende plant.
De gele bloemschermen bestaan uit vele ongelijk lange stralen met schermpje. Daardoor maakt het totaal niet zo’n volle indruk. Ook al omdat de bloempjes maar klein zijn. De omwindsels vallen spoedig af.
De gevleugelde vruchten zijn elliptisch en afgeplat. Ze staan rechtop.

Voor een lijst van alle tot nu toe verschenen plantbeschrijvingen:
Overzicht Nederlandse namen
Overzicht wetenschappelijke namen