Tot de familie van de Lipbloemen behoort het minder bekende Hartgespan.
Bloei
In juni is de plant voldoende uitgegroeid om in bloei te geraken.
Leefplek
Rommelige voedselrijke en liefst ook kalkrijke terreinen nabij bebouwing. In kloostertuinen gekweekt vanwege medicinale toepassing. Op boerenerven.
Areaal
Uit Azië afkomstig al in de 7e eeuw als geneeskruid in Europa verspreid.
Naam
Het “Hertecruyt” en het “Hartgespan” geven aan dat in de Middeleeuwen de plant gebruikt werd ter bestrijding van hartaandoeningen. Het heeft een kalmerende werking op de bloedsomloop. Het is een “makker voor het hart”. Ook het “cardiaca” heeft diezelfde betekenis.
De naam “Leonurus” is ontstaan uit de samenvoeging van “leo” voor “leeuw” en het Griekse “oura” voor “staart”. De oude volksnaam “Leeuwenstaart” komt hier uit voort.
Kenmerk
Overblijvend kruid met vertakte stengel die uit een wortelnetwerk hoog opschiet. De voor deze plant karakteristieke diep handvormig ingesneden bladeren worden naar boven toe driespletig en nog gaver en hebben een grof gezaagde rand. Ze zijn kruiswijs geplaatst aan een vierkante stengel.
In kleine groepjes dicht opeen geplaatste bloemen groeien in de bladoksels in een schijnkrans om de stengel. De bloemknop is van buiten harig en ontplooit zich tot een paars gevlekte rozerode kleine lipbloem met opstaande bovenlip. Er zijn 4 meeldraden en de vrucht is vierhokkig.
Voor een lijst van alle tot nu toe verschenen plantbeschrijvingen:
Overzicht Nederlandse namen
Overzicht wetenschappelijke namen