De Hondspeterselie behoort tot de groep giftige planten binnen de Schermbloemenfamilie.

Bloei

De bloei vindt in de gehele zomer plaats.

Leefplek

Groeit langs akkers en bosjes, op ruderale terreinen en boerenerven. Op omgewerkte humusrijke bodems van stoppelvelden en vooral hakvruchtakkers. Heeft voorkeur voor lemige- of zandige kleigrond met enige schaduw. Ook als onkruid in moestuinen en daardoor is verwarring met Tuinpeterselie mogelijk. Heeft een onaangename knoflook/muizengeur.

Areaal

Geheel Europa en Z.W. Azië.

Naam

De naam “Hondspeterselie” bevat het negatief beladen deel “Honds”. Daarmee wordt aangegeven dat de plant geen geliefde soort is. “Honden” zijn onwaardig in vele culturen en zo waren er bij de oude Grieken en Romeinen legio woorden en uitdrukkingen met negatieve strekking en het voorvoegsel “kun” en “cyn”.
Vandaar “cynapium” waarin “apis” voor “bij” aanduidt dat de plant bij de bijen geliefd is. De naam “apium” (=“eppe”) geldt ook trouwens voor de “selderie”.
De “peterselie” in de naam van de plant is terug te voeren op het Griekse “Petros” voor “Rots” en “selinon” voor de “selderieplant”.
De “Aithousa” was een “in de zon gelegen voortuin en loggia waar de warmte blijft hangen”. Mogelijke groeiplaats van de plant. Een andere herkomst kan “aithein” zijn dat “verlichten, branden” betekent.

Kenmerk

De plant is éénjarig en wordt middelhoog. De holle fijn geribde stengels zijn flink vertakt. Het blad is meervoudig geveerd met spitse slippen, ruitvormig en lichtgroen glanzend.
Er is geen omwindsel onder het veelstralige bloemscherm. Wel zijn er 3 of 4 smalle afhangende omwindseltjes in de stralen met witte bloempjes van 2 mm doorsnee. De kroonblaadjes zijn ongelijk van formaat. De vrucht is eirond en geribd.

Voor een lijst van alle tot nu toe verschenen plantbeschrijvingen:
Overzicht Nederlandse namen
Overzicht wetenschappelijke namen