De Poelruit en de Kleine Ruit worden gerekend tot de Ranonkelfamilie.

Bloei

In juni valt wel de hoofdbloei.

Leefplek

Oevers van sloot en plas en veengebieden zijn favoriet bij de Poelruit. Ook ruige vochtige strooiselrijke hooilanden. In het rivierenland is Kleine Ruit veel voorkomend als pionier op vers afgezette kale zandige oeverwallen en stroomruggen. Komt echter ook voor op verspreide locaties in droger duingebied met kalk.

Areaal

N. Halfrond. Ook in berggebied.

Naam

Al bij de oude Grieken was de Poelruit bekend onder de naam “Thaliètron”. Daarbij duidt “flavum” op het “geel” van de bloemen.
Verwarrend werd de plant ook wel “ruta palustris” genoemd oftewel “moeras-ruit” en dat heeft er toe geleid dat de “Poelruit” tot een “Ruit” werd bevorderd.
En dat terwijl de plant “Wijnruit”, een heester die samen met de Skimmia tot een heel aparte familie behoort, het alleenrecht heeft op de benaming “Ruta”.

Kenmerk

De Poelruit is een forse (tot 1 m) stevige overblijvende plant. Kruipende ondergrondse wortelstokken. De stengel is glad en geribd en onderaan onvertakt.
De bladeren zijn twee of driemaal gevind en de donkergroene deelblaadjes zijn op karakteristieke wijze aan de top dubbel ingesneden. De grootste bladbreedte ligt boven het midden.
De bloemstengels komen uit bladoksels. Ze dragen aan de top een dichte meest langwerpige en soms schermachtige pluim van bloemen. De bloemen zijn zoet geurend en staan rechtop. Het bloemdek bestaat uit 4 blaadjes die spoedig afvallen. De meeldraden steken hun gele helmknoppen er bovenuit en trekken veel vliegen aan.
De Kleine Ruit is een weinig kleinere maar verfijnde uitgave van de Poelruit. Er is een uitgebreide wortelstok. De blaadjes zijn samengesteld uit licht blauwgroene klimopachtig gelobde deelblaadjes. De lichtgele bloempluimen zijn losser opgebouwd en hangen vaak.

Voor een lijst van alle tot nu toe verschenen plantbeschrijvingen:
Overzicht Nederlandse namen
Overzicht wetenschappelijke namen