dn nieuwe hof kop 202310

Robertskruid – Geranium robertianum; Donkere ooievaarsbek – Geranium phaeum

Tot de Ooievaarsbekfamilie behoort tussen alle reigers- en ooievaarsbekken ook het Robertskruid. Verwant is dankzij de zaadverspreiding de Donkere Ooievaarsbek.

Robertskruid - Geranium robertianum 4op3

Bloei

Vanaf mei zijn deze één-( twee)jarige bloeiende vaak flink vertakte planten te vinden. De hele zomer door trouwens.

Leefplek

Het Robertskruid groeit liefst op beschaduwde plaatsen zoals bosranden en in struweel maar ook wel op en bij oude muren en wallen. Rotsachtige bodems zijn ook geliefd. Er is weinig bodem voorkeur. De Donkere Ooievaarsbek komt uit Z. Europese gebergten en is hier thuis als stinzenplant en tuinplant.

Areaal

Noordelijk halfrond gematigde zone.

Naam

De stichter van de Cisterciënzer Orde, Robert genaamd, zou in 1098 de geneeskracht van de plant ontdekt hebben. Een andere mogelijke oorsprong van de oude naam “Ruberta” zou in de rode (“rubeus”) kleur van stengel, blad en bloem kunnen liggen. De naam “Geranium” is afgeleid van het Griekse “Geranos” dat “kraanvogel” betekent en duidelijk betrekking heeft op de vorm van de vrucht. Het “phaeum” staat voor “donker”.

Kenmerk

Het Robertskruid is meestal vrij laag en komt uit een rozet omhoog maar kan wel middelhoog worden. Opvallend is de roodzweem van de stengels. Het blad is bijna samengesteld, zover is het in drie delen ingesneden. De hele plant is met klierhaartjes bezet die de plant een sterke geur bij wrijven laten verspreiden.
De vijftallige bloem is iets ongelijk gebouwd en rozerood van kleur met witte strepen. Soms wit. De helmknoppen zijn oranje gekleurd. Diep in de bloem is er nectar voor insecten met lange tong. De behaarde geribde kelk met vrucht staat inderdaad als de snavel van een dansende kraanvogel omhoog. De rijpe dopvruchtjes worden tezamen met twee witte vezeldraden weggeslingerd.
De Donkere Ooievaarsbek is een middelhoge overblijvende plant met een stevige kruipende wortelstok. De grof getande bladeren staan verspreid en zijn gedeeld. Ze dragen een aantal zwarte stippen naast de bladinsnijdingen. De teruggebogen kroonbladeren zijn heel donker en bij doorvallend licht purper gekleurd. De gladde zaden worden met snavel en al weggeslingerd.

Voor een lijst van alle tot nu toe verschenen plantbeschrijvingen:
Overzicht Nederlandse namen
Overzicht wetenschappelijke namen