Er bestaat een hele serie klaversoorten die tot het Trifolium-geslacht behoren als onderdeel van de Vlinderbloemenfamilie. Bij de diverse geslachten in deze familie zijn bijzondere bestuivingsmechanismen te vinden.
Bloei
Begin mei zijn de bolle bloemen van de overblijvende Rode Klaver zichtbaar. De eveneens overblijvende Witte Klaver komt iets later. De overblijvende Bochtige pas in juni en juli.
Leefplek
Weinig bemeste vochtige graslanden en slootkanten en ook bermen zijn groeiplaatsen voor de Rode. De Witte houdt het meer op wel bemeste bodems. Vooral Witte Klavers worden in de biologisch-dynamische landbouw wel ingezaaid vanwege hun stikstof bindend vermogen. Klaversoorten dienden vroeger vaak als veevoeder en groenbemester en werden in graanakkers als ondergroei ingezaaid. De Bochtige is alleen in grazig land en vochtig bos aan te treffen met liefst leem houdende bodems.
Areaal
Europa en kosmopoliet in de gematigde streken dankzij cultuurvormen. Al in de oudheid in gebruik als veevoeder.
Naam
Onze naam “Klaver” en het Engelse “Clover” houden wellicht verband met ons “kloven” en “klieven” en het Engelse “to cleave” wat aan het drietallig blad te herkennen is. Daarbij is het “Trifolium” niets anders dan “Drieblad”.
Daarnaast duidt “pratense” op de herkomst “uit de wei” en “repens” op de “kruipende” stengels.
Kenmerk
Klavers hebben een forse penwortel. De driedelige langwerpige gladrandige blaadjes aan het eind van de lange bladsteel dragen een lichte (soms donkere) V-vormige vlek. De bladsteel wordt omvat door een groen-wit geaderd steunblaadje. De licht getande blaadjes van de Witte Klaver zijn rond en dragen ook een vlek. Vliezige steunblaadjes. De bladstengels kruipen hier op de knopen wortelend over de bodem.
De bolvormige bloeiwijze van de Rode Klaver heeft een paarsrode tot rode kleur. Onder de bloeiwijze – eigenlijk een samengedrongen tros – vormen een paar blaadjes een soort omwindsel. De vrucht is een eivormig kort peultje, dat in de verdroogde bloemkroon blijft zitten.
De Witte Klaver heeft witte bloemen die later iets roze kunnen worden. De bruine uitgebloeide bloemen gaan hangen. Deze klavers zijn geurig en leveren flink wat nectar onder de bovenste vrije meeldraad. Vooral hommels met lange tongen kunnen erbij. De langwerpige vlinderbloemen hebben alleen een lange vrije vlag en één vrije meeldraad. De rest is vergroeid. Bestuiving vindt plaats dankzij vernuftig klapstoelmechanisme. De Bochtige gelijkt de Rode maar is zigzag-bochtig van stengel met grotere (tot 3 cm) roodpurper bolle, later eironde bloeiwijzen op korte steel.
Voor een lijst van alle tot nu toe verschenen plantbeschrijvingen:
Overzicht Nederlandse namen
Overzicht wetenschappelijke namen