Deze stadsplant behoort tot de kleine Valeriaanfamilie. De plant wordt ook wel “Valeriana ruber” genoemd.
Bloei
De ingewikkeld gebouwde bloeiwijze komt langdurig tot bloei vanaf begin zomer.
Leefplek
Op stenige plekken is de plant thuis en heeft zodoende vooral de stad als woongebied. Droge zonnige warme kalkrijke bodems.
Areaal
Vanuit Z.O. Europa is de plant in Frankrijk en Engeland via tuinen verspreid geraakt. Op rotsige bodems daarna. Voorlopig is de Spoorbloem in ons land nog vooral een tuinplant en dan speciaal in de nabijheid van en op kalkrijke muren en andere stenige groeiplaatsen. Uitbreiding door verwildering daarbuiten treedt op.
Naam
De Spoorbloem heeft inderdaad een kleine bloem-spoor (Grieks: “anthos – kentron”). De plantennaam is ook wel als “Kentranthus” geschreven. De Rode kleur is wel de hoofdzaak en dus ook in het Latijnse “ruber” terug te vinden.
Kenmerk
De bloemkleur is niet alleen rood maar een heel scala van variaties tussen rood en wit. Bij de witbloeiende planten is de vertakte stengel lichtgroen en bij de rode grijsgroen en enigszins roodachtig.
De vlezige bladeren van de wel in pollen groeiende overblijvende middelhoge wasachtig berijpte plant zijn kruisgewijs tegenoverstaand. Het blad is anders dan bij de verwante valeriaan slechts lancetvormig of eirond en dan spits of afgerond. De bovenste zijn zittend stengelomvattend. De onderste gesteeld.
De lange buisvormige bloemen staan in min of meer dichte onregelmatig gevormde pluimen. Ze hebben 2 slippen (schijnbaar 5) en een duidelijk spoor. De 1-4 meeldraden en de stamper steken flink buiten de kroon uit. De bloemen geuren. Bijenplant.
Er wordt onderstandig een vruchtje met 1 zaad gevormd getooid door een veervormige kelk. Vandaar ook de Engelse benaming “Jupiters Beard”.
Voor een lijst van alle tot nu toe verschenen plantbeschrijvingen:
Overzicht Nederlandse namen
Overzicht wetenschappelijke namen