Het Zegekruid is een Nachtschadefamilielid.
Bloei
De bloei begint pas in juli. De plant is warmteminnend.
Leefplek
In tuinen en verwilderd op kale en ruderale plekken. Uit Peru afkomstig (“Peru appel”) en pas sedert 1980 zich in Nederland verspreidend. Vandaar de voorkeur voor het stedelijk milieu. Geen voorkeur voor bepaalde bodems. Heeft wel wat water nodig.
Areaal
Adventief in Europa. Amerika.
Naam
Deze plant is sedert de aankomst in Engeland eind 18e eeuw aan een ware “zegetocht” begonnen. “Zegekruid” is echter een vertaling van “Nicandra” dat afgeleid is van de naam van de Griekse arts “Nicandros”.
De gelijkenis van de lampionachtige vrucht en de nauwe verwantschap met de lampionplant hebben de toevoeging “physalodes” tot gevolg gehad (“gelijkend op de physalis”). “Physa” is “blaas”.
Kenmerk
Forse snel groeiende éénjarige planten met iets geschulpt getand verspreid staand blad.
De klokvormige lila of lichtblauwe bloemen met witte voet zijn kelkvormig. De naar boven gerichte bloem is om het middaguur open en verwelkt snel. De groene kelk heeft brede vleugels, omsluit later de vrucht en wordt een blauwachtige lampion. De bruine besvrucht heeft meer dan twee hokken.
De plant is net als diverse familieleden giftig. De vrucht waarschijnlijk niet. De plant heeft een onaangename geur. Zou vliegen verdrijven en is daarom in Engeland “Shoo-fly” gedoopt. In Frankrijk aangeraden om tussen bio-tomaten te planten vanwege de eigenschap witte vlieg te verdrijven.
Voor een lijst van alle tot nu toe verschenen plantbeschrijvingen:
Overzicht Nederlandse namen
Overzicht wetenschappelijke namen